Kautamaan wulan Sya’ban ingkang kaping kalih inggih menika, ing tengah-tengah. Punikalah ingkang dipun wastani Nisfu Sya’ban. Rasulullah SAW ngendika babagan keutamaan nishfu Sya’ban:
إِنَّ اللهَ لَيَطَّلِعُ فِيْ لَيْلَةِ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانِ، فَيَغْفِرُ لِجَمِيْعِ خَلْقِهِ إِلاَّ لِمُشْرِكٍ أَوْمُشَاحِنٍ
Tegese: Satemene Allah mriksa saben wengi nishfu Sya’ban. Banjur Ingusn Allah ngapura marang kabeh makhluke, kajaba wong-wong kang nglakoni syirik utawa wong kang satru karo sedulure. (Riwayat Ibnu Majah, dinilai sahih dening Al-Albani)
Jama’ah Jum’at ingkang minulyo
Kajawi saking kalih kautaman ingkang kasebat ing nginggil, wonten acara mindhahake kiblat umat Islam saking Baitul Maqdis Palestina dhateng Ka’bah ing Mekkah al-Mukarromah, sasampunipun kanjeng Nabi Muhammad ajeng-ajeng rawuhipun acara menika kanthi pangarep-arep kang dhuwur banget, ing pundi saben dina kanjeng Nabi mboten supe tumenga marang langit, ngentosi wahyu, nganti pungkasanipun Allah SWT nurunake ayat Al-Baqoroh ayat 144:
قَدْ نَرٰى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِى السَّمَاۤءِۚ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضٰىهَا ۖ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۗ وَحَيْثُ مَا كُنْتُمْ فَوَلُّوْا وُجُوْهَكُمْ شَطْرَهٗ ۗ وَاِنَّ الَّذِيْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ لَيَعْلَمُوْنَ اَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَّبِّهِمْ ۗ وَمَا اللّٰهُ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُوْنَ
Satemene Ingsun (asring) weruh rupanira nganti tumeka ing langit, mula temen Ingsun bakal maringake sira menyang kiblat kang sira senengi. Munggah raimu menyang Masjidilharam. Nang endi wae kowe, madhep marang dheweke. Lan satemene wong-wong (Yahudi lan Nasrani) kang padha kaparingan Kitab (Taurat lan Kitab Suci) iku padha mangerti, yen mratobat menyang Masjidil Haram iku bener saka Pangerane; lan Allah iku ora lali marang apa kang padha dilakoni.
Jama’ah Jum’at ingkang minulyo
Lajeng amal menapa wonten ing wulan Sya’ban kados ingkang dipun tuladha dening Rasulullah SAW? Niki penting kangge kita ngerti lan praktek. Jalaran saliyane nguri-uri sunnah, niru tuladha lan panutan Rasulullah SAW mujudake bukti rasa tresna kita marang Allah SWT.